Site icon Bir Kahve Molası

Mutlu Anları Biriktirmeniz Dileğiyle

Size de oluyor mu bilmiyorum.

Son 2 gündür çocuklarım karanlıkta okula gidiyorken, “Durun, boşverin bugün okulu. Evde beraber olalım. Sıcacık birşeyler içelim. Bir film seyredelim. Bir kitap okuyalım.” diyesim var.

Hava soğuk, hava karanlık. Sanki çocuklar o merdivenden inerken onları yutan bir karanlık. Hiç hoşlanmıyorum arkalarından bakarken.

Demiyorum. Kendimi tutuyorum. Çünkü doğru değil. Hayat böyle.

Daha küçüklerken, özellikle yuva zamanı böyle kötü havalarda onları okula yollamazdım. Anneanne ve babaannelerden de kocaman bir aferin alırdım.

Artık büyüdüler. Okulda öğrendiklerini evde telafi edemez oldular.

Yine de bugün büyük kızım “Acaba okula gitmesem mi anne?” deyince “Sen bilirsin.” dedim.

Kendi kendine gitmeyi tercih edince de çok sevindim.

Neden mi? Çünkü hayat böyle.

Sabah uyanıp sevgili İstanbul valisi okulları tatil etti mi diye tweetlere baktım mı? Evet.

Okullar tatil olsun diye dua ettim mi? Evet.

Okullar kar ya da fırtına yüzünden tatil mi? Hayır.

Seneler önce bir kere yaklaşık 2 ay kar tatili olmuştu. Ne kadar da sevinmiştik. O zamanlar Ankara’da okuyordum. Bir arkadaşımla Seymenler Parkı’ndan kayak kaydığımızı hatırlıyorum.

Çocuklarım da böyle zevkler yaşasın istiyorum.

Hayatı daha basite alsınlar.

Minik şeylerden mutlu olmayı becersinler.

Bahar Anahmias

Mutlu anlarını biriktirsinler. Dost biriktirsinler.

Kıyafetleri, cep telefonlarını ya da ayakkabıları değil.

Bir de farkına varsınlar.

Hayat sadece performans, sadece not değil.

Bahar Anahmias

Hayat ders değil.

Bazen kızlarım “Bunu neden öğreniyoruz anne? Ne işimize yarayacak?” diye sorduklarında. “Evet haklısın, okulda öğrendiğin herşey birebir hayatta karşına çıkmıyor.” “Aslında büyüdüğünüzde geriye sadece karakter ve ilişkiler kalıyor.” demek istiyorum. Susuyorum.

Hayat kocaman bir deneyim.

Düşmek de var, başaramamak da. Önemli olan düştüğün yerden kalkabilme becerisi.

Ben başarısızlıkların, hataların bizi daha da güçlendirdiğini biliyorum.

Umarım çocuklarım da bunu kısa sürede anlar.

Kendileri için çizdikleri çerçevenin her zaman yerine gelemeyeceğini bilirler.

Başarılı, akıllı, güzel, olgun, sakin…

İnsan bazen başaramayacağını düşündüğü şeyi denemek istemez mi?

Ya da hep sakin olarak bilinen biri çılgınca birşey yapmak isteyemez mi?

Sosyal ortamlarda neşeli ve girişken olarak bilinen biri ise bazen daha geri planda kalmak isteyebilir.

Çok akıllı biri aptalca hareketler yapmak isterken, güzel ve bakımlı biri o gün makyaj yapmak istemeyebilir.

Sınır çizmeyelim kendimize. Ben böyleyim, ben şöyleyim diye. Bazen şaşırtalım kendimizi.

Kızlarıma eğer bu güzel kış gününde evde beraber kalabilseydik, söyleyeceğim şey şu olurdu herhalde:

Sadece kendiniz olun. Kendinize çerçeve çizmeyin. Başkalarının çizmesine de izin vermeyin. Hayatınızı mutlu anlarla doldurmaya bakın.

Bahar Anahmias

Sizin ne kadar kazandığınız, kaç not aldığınız, arabanızın markası, ayakkabınız kim olduğunuzu belirlemez.

Siz siz olduğunuz için değerlisiniz. Bunu unutmayın.

Düşün ama kalkmasını da bilin.

Hayat büyük bir deneyim. Tadını çıkarın.

Yeni Yıl hepimize huzur getirsin. Mutlu anlarınızı biriktirdiğiniz bir yıl dilerim.

Bahar Anahmias, the romantic

Bir Kahve Molası

Exit mobile version